Stoppen met roken

“Er zit gewoon een verslaafde jongen in mij. ’s Ochtends is het eerste wat ik doe een kop koffie zetten en een sigaretje roken. Maar ik wil daarmee stoppen. Binnenkort word ik 50. Dan moet het echt afgelopen zijn. Ik wil mijn kinderen nog groot zien worden.

Normaal gesproken help ik andere mensen met mentale klachten. Ik werk namelijk als psychiatrisch verpleegkundige in de Woenselse Poort. Maar juist daar is het een uitdaging om niet te roken. Met cliënten ga ik vaak een sigaretje roken. Dan kun je makkelijk een gesprek aanknopen. Zo kom ik in contact met de cliënten.

Het is me nog nooit gelukt om zelf te stoppen met roken. Daarom zoek ik hulp bij het stoppen met roken. Ik heb me aangemeld bij de Rookstoppoli in het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk. Daar helpt stopcoach Pauline Haasbroek me stoppen met roken. Ik zou het heel mooi vinden als het op deze manier wel lukt.

Bij een eerdere poging om te stoppen kreeg ik steun van collega’s. Als ik dan zin had in een sigaret, dan zei ik dat tegen ze. Dan hielpen ze me. Dan gaat de zin snel weer over.”

“Hi, ik ben Melissa, ben 21 jaar oud.  Ik heb een pakje per dag gerookt. Misschien iets meer zelfs en met op stap gaan nog veel meer. Ik woon sinds een paar maanden op m’n eigen. Ik kom erachter dat het heel veel geld kost. En dat vind ik echt zonde. Dat is mijn reden dus waarom ik stop.

Op een dag ging ik naar de dokter toe, voor een andere reden. Toen zag ik op een beeldscherm staan over stoppen met roken. Dat je een cursus kan volgen met een groep. Ik ben toen thuis gaan nadenken. Ik dacht; ik wil wel meer informatie. Daarna ben ik de dokter gaan bellen. Heb toen een afspraak gemaakt voor meer informatie. Ik een folder gekregen van hun en heb gebeld voor een afspraak. Toen ben ik die cursus gaan volgen. Dat is gewoon een groep, met groepslessen.

In het begin moest ik wel lachen. Zag een heleboel oudere mensen en ik dacht: oh jee. Maar het was echt supergezellig. Ze vonden het ook heel goed, dat ik, iemand van eenentwintig daar kwam. Veel mensen willen misschien nog niet stoppen. Maar ik was er echt klaar voor. Het was ook echt heel leuk,  want je motiveerde elkaar ook. Sommige mensen hadden hele emotionele verhalen. Waarvan ik dacht: wow, das wel echt een goeie reden om te stoppen. Het was dus ook echt heel gezellig. En je had ook een maatje waar je elke dag mee belde. Als het dan even niet goed ging, of tips en elkaar motiveren. Zo kwam je er echt wel doorheen.

Ik slikte ook medicijnen, pilletjes. Dat heeft me ook nog goed geholpen. Na twee weken was ik gestopt. Iedere week die ik gestopt was hield ik ook echt bij. Omdat ik zo trots op mezelf was. Ik ging dingen kopen voor in m’n huisje. Dat liet ik dan ook aan mensen zien van: kijk dit heb ik gekocht, omdat ik nu gestopt ben met roken en zoveel geld overhoud. Zo ging ik om de zoveel tijd me eigen belonen. En zo hield ik het ook wel echt vol.”

“Ik heet Maarten, ben dertig jaar en woon in Haarlem. Ik ben denk ik op m’n dertiende/veertiende achter het fietsenhok begonnen met roken op de middelbare school. Ik ben nu dertig en ben nu constant gestopt en ben ik weer gaan roken. Vooral als je net gestopt bent dacht ik: oh nee, ik moet gaan roken weer want ik kan eigenlijk niet zonder. En sociaal is het onhandig als je niet rookt. Ik heb volgende week dat feestje en dan is het wel heel leuk als ik dan gewoon rook. Maar eigenlijk zijn dat gewoon dingen die je steeds beter leert te negeren, dat soort gedachtes.

Dus ik denk dat ik ondertussen wel een soort van expert van stoppen met roken ben. Dat maakt het ook wel weer moeilijk, want dat ik ook weer heel makkelijk begin. Omdat ik denk dat ik ook weer heel makkelijk kan stoppen. Dat is dan ook weer zo’n valkuil. Ik was weer begonnen toen ik bijna dertig werd. In de zomer, dan werk ik heel veel. De zomer was weer voorbij en toen viel er heel veel stress van me af en toen ben ik weer gestopt. Dat was een mooi moment dat ik even niet zoveel om handen had, om weer rustig en gezond te gaan leven. Om weer een beetje te gaan sporten, gezond eten en dat soort dingen. Het was een mooi moment om te stoppen voor mij.

Ik dacht altijd: ik ben een roker, dat is mijn identiteit. Maar dat is helemaal niet zo. Je kan gewoon alles doen wat je normaal doet. Maar dan zonder te roken.”

“Hoi, ik ben Francisca. Ik ben 48 jaar. En ik ben inmiddels al vierenhalf jaar gestopt met roken. En daar ben ik heel blij mee.
Hoe kwam dat nu, dat ik stopte met roken? Wij waren op Schiphol en kwamen terug van een leuke vakantie. Je zit dan een aantal uren in het vliegtuig. En je komt dan het vliegtuig uit, komt op Schiphol. En ik rook zeg maar, de rook van de sigarettenlucht. En ik denk echt letterlijk: ik gooi m’n tas uit m’n handen. En ik ren naar die rookruimte toe. Toen dacht ik: ‘Ja dit kan gewoon niet. Dit is absurd’. Roken mag niet je leven beheersen. Het moet iets fijns zijn. Nou, dat was het niet meer.

Hoe ben ik gestopt? Ik ben gestopt middels telefonische coaching. En dat mag je één keer per week doen en dan zeven keer achter elkaar. En dat heeft mij énorm geholpen. Want ze helpt je door de moeilijke momenten heen. Rokers en moeilijke momenten, dat weten we allemaal, dat is na het eten. Want die zijn dan ‘Oh zo fijn’. Dan kon ik de coaching bellen. En dan stimuleerde zij mij weer om het te laten. En dat ging hartstikke goed.

Maar mijn gouden tip is wel: ‘Je moet er tussen je oren klaar voor zijn’. Want als je er ‘tussen je oren’ niet klaar voor bent dan helpt eigenlijk geen één hulpmiddel. Maar mijn hulpmiddel was echt de coaching-lijn. Perfect!”