Stoppen met roken vergoeding

“Hi, ik ben Melissa, ben 21 jaar oud.  Ik heb een pakje per dag gerookt. Misschien iets meer zelfs en met op stap gaan nog veel meer. Ik woon sinds een paar maanden op m’n eigen. Ik kom erachter dat het heel veel geld kost. En dat vind ik echt zonde. Dat is mijn reden dus waarom ik stop.

Op een dag ging ik naar de dokter toe, voor een andere reden. Toen zag ik op een beeldscherm staan over stoppen met roken. Dat je een cursus kan volgen met een groep. Ik ben toen thuis gaan nadenken. Ik dacht; ik wil wel meer informatie. Daarna ben ik de dokter gaan bellen. Heb toen een afspraak gemaakt voor meer informatie. Ik een folder gekregen van hun en heb gebeld voor een afspraak. Toen ben ik die cursus gaan volgen. Dat is gewoon een groep, met groepslessen.

In het begin moest ik wel lachen. Zag een heleboel oudere mensen en ik dacht: oh jee. Maar het was echt supergezellig. Ze vonden het ook heel goed, dat ik, iemand van eenentwintig daar kwam. Veel mensen willen misschien nog niet stoppen. Maar ik was er echt klaar voor. Het was ook echt heel leuk,  want je motiveerde elkaar ook. Sommige mensen hadden hele emotionele verhalen. Waarvan ik dacht: wow, das wel echt een goeie reden om te stoppen. Het was dus ook echt heel gezellig. En je had ook een maatje waar je elke dag mee belde. Als het dan even niet goed ging, of tips en elkaar motiveren. Zo kwam je er echt wel doorheen.

Ik slikte ook medicijnen, pilletjes. Dat heeft me ook nog goed geholpen. Na twee weken was ik gestopt. Iedere week die ik gestopt was hield ik ook echt bij. Omdat ik zo trots op mezelf was. Ik ging dingen kopen voor in m’n huisje. Dat liet ik dan ook aan mensen zien van: kijk dit heb ik gekocht, omdat ik nu gestopt ben met roken en zoveel geld overhoud. Zo ging ik om de zoveel tijd me eigen belonen. En zo hield ik het ook wel echt vol.”

“Ik ben Delia, ik ben 52 jaar. Ik heb vanaf mijn 15e ongeveer gerookt. Sinds vorig jaar juni 2015 ben ik gestopt daarmee. De aanleiding voor mij was: ik wilde eigenlijk van de verslaving af. Toen uiteindelijk ben ik naar mijn huisarts gegaan, en die kwam met het voorstel om me aan te melden bij de stoppen met roken poli in het ziekenhuis.

Toen ben ik in de groep terecht gekomen. Dat is een groep die bestaat uit een X aantal mensen, ik geloof maximaal 14. Eén keer per maand kom je bij elkaar. Dan kom je om de beurt aan het woord, dan kun je je zegje doen. Waar je last van hebt, waar je tegenaan bent gelopen, wanneer je eventueel moeilijke momenten hebt gehad. En dat is gewoon heel fijn, omdat je… Vanwege je ontwenningsverschijnselen denk je dat je alleen bent, dat jij het alleen zo voelt. Maar dan zit je in zo’n groep en dan hoor je dus dat andere mensen ook gewoon daar last van hebben. En die het op bepaalde manieren toch zien op te lossen, of juist andere dingen gaan doen, die je normaal niet zou doen. Dus die begeleiding vanuit zo’n ziekenhuis, dat is echt zo top. Je kunt eventueel, als je dat wil, medicatie ook krijgen. Wordt ook vergoed, door het ziekenhuis. Dat helpt je ook gewoon een beetje door de eerste moeilijke periodes heen.

Ja inderdaad, het is soms lastig, je hebt soms lastige momenten. Je slaapt eens wat slechter en inderdaad, ja je komt een paar kilo aan. Dat is heel vervelend, maar ja, dat is allemaal maar tijdelijk. Maar wat het voor mij op de lange termijn en gewoon voor de rest, wat het oplevert… Ik ben van die verslaving af! Ik hoef niet meer te kijken, ik hoef niet meer op te letten, ik hoef niet meer te denken: mag ik hier roken? Kan ik hier roken? Waar wordt er gerookt, wie rookt er? Ik hoef niet meer. Ik hoef niet meer de winkel uit en ’s avonds mijn sigaretjes te tellen van: oh, ik heb er nog twee en morgenochtend heb ik niet meer… Ik ben van die verslaving af!”